fbpx

Traktaat Nr. 10

“Drie dagen en drie nachten in het hart der aarde.”

“Het Teken van Jonah”

EN

VRAAG EN ANTWOORD DISCUSSIE

MATT. 12 : 39, 40

Hoewel wij een aantal keren de vragen of (1) Jezus om “het teken van Jonah” in vervulling te doen gaan “3 dagen en 3 nachten” in het graf was , of  (2 ) of het teken op een andere manier was vervult en (3)  of Hij op vrijdag, op donderdag of op woensdag gekruisigd werd;  overtuigend hebben verduidelijkt, schijnen er nog steeds sommige punten te zijn die niet duidelijk zijn voor allen, waaraan ten grondslag ligt de eerste vraag :

Was Christus Gekruisigd op de Dag dat het Zuurdesem Uit de Huizen werd Geplaatst —- Op de Veertiende Dag ? {TN10: 3.1}

Markus die een ooggetuige was van de gebeurtenis zegt, “Op den eersten dag der ongezuurde brooden, waarop men het Pascha slachtte, zeiden zijn leerlingen tot Hem: Waar zullen wij voor U het Paschamaal gaan aanrichten?
Hij zond dan twee zijner leerlingen met den last: Gaat naar de stad, en u zal iemand tegenkomen die een waterkruik draagt; volgt hem…. De leerlingen gingen heen, kwamen in de stad, bevonden het

3

zoals Hij gezegd had: en bereidden het Pascha. Des avonds kwam hij met de Twaalve. En toen zij aanlagen en aten, zeide Jezus: Voorwaar, Ik zeg u, een van u zal mij verraden, een die met mij eet.” Markus 14: 12,13, 16-18. {TN10: 3.2}

Aangezien het Pascha lam in de avond van de veertiende dag van de eerste maand gedood werd (Ex. 12: 6), en werd gegeten  bij de aanvang van de vijftiende dag ( Num. 28: 17) en aangezien de evangelie schrijvers verklaren dat Jezus het Pascha op het zelfde tijdstip at als de gehele Joodse natie het at, is het feit onomstotelijk vastgelegd dat de tijd van de kruisiging van Christus  niet samenviel met de tijd van het doden van het lam op de 14e dag op de eerste van het Pascha feest. Het viel echter wel samen met het doden van het lam voor de tweede der feesten , zoals gezien zal worden in de volgende hoofdstukken. {TN10: 4.1}

Zelf astrologische aantekeningen zijn in overeenstemming dat het offer op de 14e dag van het Pascha avondmaal dat jaar op een woensdag viel en de Bijbel stelt nadrukkelijk dat het Pascha feest op de 15e dag moest worden nageleefd (Num. 28: 17), donderdag dat jaar. Jezus kon daarom op geen van deze dagen gekruisigd zijn geweest. Dit wordt ondersteund door het feit dat zoals eerder gesteld Hij de eerste dag van het feest met zijn discipelen vierde. Verder stelt Mattheus 26: 5 duidelijk dat de samenkomst der priesters en schriftgeleerden, met Kajafas in

4

de oordeelszetel, besloten Hem niet te doden ”op een feestdag” —-donderdag, de vijftiende. Vandaar de vraag: Waarom zegt de Bijbel dat Hij gekruisigd werd op

De Voorbereidings Dag ? {TN10: 4.2}

 De bewering van Markus, “ De voorbereiding dat is de dag voor de Sabbat”

(Markus 15 : 42), verklaart dat deze voorbereidingsdag vrijdag was, “de dag voor de Sabbat.” En als Johannes deze zelfde Sabbat “een hoge dag “noemt (Joh. 19: 31) , kan het alleen de zevende Sabbat dag zijn geweest in de Pascha week, een Sabbat in een Sabbat, want de Pacha week was een gebeurtenis van zeven dagen (Num. 28: 17), en daarom was er in elke Pacha week een zevende dag Sabbat, en vandaar  twee heilige dagen in een dag— een hoge dag. {TN10: 5.1}

Alhoewel in de Schriften een groep feestdagen soms sabbatdagen of sabbatten wordt genoemd, wordt het Pascha op zichzelf nooit de Sabbat genoemd. Dit is speciaal waar door het Nieuwe Testament heen. En om de Pascha dag , de Sabbatdag te noemen is voor elk van de apostelen dan ook niet alleen de redelijkheid negeren, maar ook het Pascha verwarren met de “zevende dag Sabbat” de enige dag die ooit “ De Sabbat” werd genoemd. {TN10: 5.2}

Vanuit dit oogpunt gezien is het duidelijk gemaakt dat de “voorbereidingsdag “, de dag dat ze Jezus kruisigden, vrijdag was— de voorbereiding  voor de Sabbat in de week van het Pascha;

5

dat het Pascha lam, welke gedood werd op de Woensdag (de veertiende dag), niet samenviel met de kruisiging en dat Jezus het Pascha at op de donderdag (de vijftiende dag), op de zelfde dag gearresteerd werd, voor de dag aanbrak, gekruisigd op vrijdag (de zestiende ) begraven voor de Sabbat en opgestaan op zondag (de achttiende). Deze Bijbelfeiten die ook door traditie worden ondersteunt doen de vraag oprijzen :

Was Jezus Niet Drie Dagen en Drie Nachten in het Graf? {TN10: 5.3}

Laat het niet vergeten worden dat Hij begraven was op de dag die de “voorbereidingsdag” werd genoemd, vrijdag en dat de hoofdpriester en de Farizeeën naar Pilatus gingen op de “dag die volgde na de dag der voorbereiding” (Matt. 27: 62), op Sabbat, hem verzoekend om een wacht te stellen over het graf. Het was daarom de tweede nacht na de begrafenis dat het graf werd bewaakt. En het feit dat dit de nacht was dat Jezus verrees ( Matt.28: 1-5) bewees dat Hij slechts twee nachten in het graf was—- vrijdag nacht en zaterdag nacht. Als gevolg daarvan, moet de bewering “drie dagen en drie nachten in het hart der aarde,” voor iets meer staan dan eenvoudigweg Zijn in het graf zijn als door sommigen wordt uitgelegd. {TN10: 6.1}

De woorden in Mattheus 28: 1, “als het begon te lichten tegen de eerste dag der week,” zijn dan niet uitgesproken met de intentie om de tijd van Jezus zijn opstanding te vertellen, maar

6

 om de tijd aan te geven toen de vrouwen bij het graf arriveerden, en kunnen daarom niet genomen worden om te betekenen, zoals sommigen denken, de avond aan het eind van de Sabbat. Want de vrouwen kwamen bij het graf in de ochtend zoals elke evangelie schrijver getuigd :

Lucas— “ En op den eersten [dag] der week, zeer vroeg in den morgenstond, gingen zij naar het graf.” Lukas 24 : 1.

Markus— “ En zeer vroeg op den eersten [dag] der week, kwamen zij tot het graf, als de zon opging .” Markus 16 : 2.

Johannes—“ En op den eersten [dag] der week ging Maria Magdalena vroeg, als het nog duister was, naar het graf.” Johannes 20 : 1.

Mattheus—“ En laat [na] de sabbat, als het begon te lichten, tegen den eersten [dag] der week, kwam Maria Magdalena, en de andere Maria, om het graf te bezien.” Mattheüs 28 : 1. {TN10: 6.2}

De bewering dat Maria Magdalena en de andere Maria het graf kwamen bezien ”als het begon te lichten tegen de eerste dag van de week” (Matt. 28: 1), is uitgelegd door

7

sommigen dat ze bij het graf kwamen op de Sabbat, voor zonsondergang en toen ontdekten dat de Heer reeds was opgestaan. Maar laat het onthouden worden dat op de dag dat ze kwamen, Maria de Heer zelf ontmoette en met Hem praatte. Als zij daarom op de Sabbat door de engelen was verteld dat Jezus uit de dood was opgestaan en zij zelf het graf leeg had gezien en ook gesproken had met de Heer ( Matt. 28: 1-9), waarom zou ze dan de dwaas spelen op zondagmorgen door naar het graf te gaan om de Heer zijn lichaam te zien alsof ze niets wist van Zijn opstanding, terwijl ze in plaats daarvan Zijn instructies zou moeten opvolgen om het goede nieuws aan zijn discipelen te geven en Hem te ontmoeten in Galilea ( Matt. 28 : 1-7), Johannes 20 : 1-17) ? {TN10: 7.1}

Markus 16: 1,2 en Lukas 24: 1-10, en ook Johannes 20: 1, dragen drievoudig bewijs aan dat met betrekking tot de Heere’s opstanding , Maria Magdalena niets wist voor zondagmorgen, toen tot haar verbazing de engel zei: Hij is opgestaan; Hij is hier niet; ziet de plaats, waar zij Hem gelegd hadden. Doch gaat heen, zegt Zijnen discipelen, en Petrus, dat Hij u voorgaat naar Galilea; aldaar zult gij Hem zien.” Markus 16: 6,7. {TN10: 8.1}

Dan, ook , zegt Markus “ En als [Jezus] opgestaan was, des morgens vroeg, op den eersten [dag] der week, verscheen Hij eerst aan Maria Magdalena.” Markus 16: 9. {TN10: 8.2}

Zij, die daarom de

8

woorden, “als het begon te lichten, tegen den eersten [dag] der week,” uitleggen, als zou het betekenen dat het laat de Sabbat avond was, en dat Jezus dan verrezen was, zijn in een serieuze dwaling. {TN10: 8.3}

Markus zegt,” als de Sabbat voorbij was, “ terwijl Mattheüs zegt, “ aan het eind van de Sabbat.” In een ander geval, zegt de een, “heel vroeg in de morgen de eerste dag van de week”; terwijl de andere zegt, “ als het begon te lichten, tegen de eerste dag van de week.” Deze vergelijkbare zinnen hebben allen dezelfde betekenis. {TN10: 9.1}

En verder toont een vergelijking van Mattheüs 28: 1 en Johannes 20: 1 aan dat beiden schriftgedeelten verwijzen naar één en dezelfde gebeurtenis, hoewel velen dit feit proberen te weerleggen. Johannes zegt dat de vrouwen naar het graf kwamen, “ de eerste dag van de week…als het nog duister was.” Dit kan niet betekenen aan het eind van de Sabbat als de zon net onderging, want als dat de tijd was, zou Johannes niet gezegd hebben, “als het nog duister was,” duidelijk aangevend dat de nacht bijna voorbij was, maar niet helemaal.  En Mattheüs sprekend over dezelfde tijd , zegt:  En laat na de Sabbat , als het begon te lichten tegen de eerste dag van de week.” {TN10: 9.2}

Aldus in het licht van al de evangeliën, kan het woordlichten uitgelegd worden om alleen het aanbreken van de dag te betekenen— de morgen. Het Engelse woordenboek ondersteund deze definitie. {TN10: 9.3}

Welnu, zelf een oppervlakkig onderzoek van deze vier samenvattende overzichtelijke passages kan resulteren in slechts

9

één conclusie dat alle vier waarnemers schrijven over dezelfde gebeurtenis ( het bezoek van Maria Magdalena en de andere Maria aan het graf), van dezelfde plaats ( Christus’ zijn tombe) en van hetzelfde tijdstip ( vroeg in de morgen, de eerste dag van de week), alleen geeft elk van hun de gebeurtenis in zijn eigen woorden weer—een drievoudige conclusie welke verder gedragen wordt door het onderzoeken van dit onderwerp vanuit het oogpunt van

Het Uur van Elke Gebeurtenis. {TN10: 9.4}

In oudere tijden, werd de tijdseenheid geregeld rond twaalven, zonsondergang. Middernacht en ’s middags waren rond het zesde uur en de morgen om twaalf uur. Vanuit dit origineel tijdssysteem, is het verslag in verband met het proces en met de kruisiging als volgt gemaakt: {TN10: 10.1}

Johannes’  verslag van de rechtszaak verklaart dat Jezus “rond het zesde uur “in Pilatus zijn oordeels hal was (Johannes 19 : 14), terwijl Markus’ verslag van de kruisiging verklaart dat Jezus “rond het zesde uur” aan het kruis hing. Markus 15 : 33. Vanzelfsprekend kunnen deze twee “zesde” uren niet hetzelfde zijn, want bij het eerste zesde uur was Hij voor het gerecht in Pilatus zijn oordeels hal, terwijl bij het volgende “zesde uur” (drie uren nadat Hij gekruisigd was en terwijl Hij aan het kruis hing) de zon duister werd : na nog drie uren, –vanaf  “het zesde uur” tot “het negende uur, “toen de zon opnieuw verscheen ( Markus 15 : 33) , —Jezus stierf ( Markus 15 : 37). {TN10: 10.2}

10

Maar daar er nog steeds een andere privé mening over dit punt is , zullen we een resulterende vraag analyseren,

Werd de Tijd Toen Niet Weergegeven door “Waaktijden”? {TN10: 11.1}

Om te proberen de uren van het verslag als “waaktijden” te interpreteren- perioden van vier uren – in plaats van feitelijke uren van de dag en nacht, is om het verstand in te spannen tot een breekpunt in het belang van de idee dat alles in verband met het Pascha , de rechtzaak en de kruisiging op één dag plaats vond ! {TN10: 11.2}

Voor zover we weten zijn alle Bijbel studenten het eens dat Jezus gekruisigd was gedurende de dag en begraven was voor zonsondergang. En daar slechts de uren van de nacht ooit waren beschouwd als “waaktijden” worden de “waak” perioden op dwaze wijze in de discussie betrokken. Hoewel totaal onbelangrijk in dit verband, verdienen zij door alle aanspraak geen beschouwing. Omwille echter van hen die echt de waarheid willen weten, maar die in de war zijn over de idee ter discussie,  zullen wij het een korte behandeling geven. {TN10: 11.3}

Aangezien de “waaktijd” theorie niet opgedrongen kan worden aan de uren gedurende de dag, hebben we geen keus dan te concluderen dat Jezus gekruisigd werd op het feitelijke derde uur (Markus 15 : 25); dat drie uur later, de zon verduisterd was op het feitelijke zesde uur ( Markus 15 : 33) ; en dat na nog drie uren Jezus dood ging en de zon

11

opnieuw verscheen op het feitelijke negende uur van de dag (Markus 15 : 34-37) , en niet op een zekere “waaktijd” van de nacht. {TN10: 11.4}

En aangezien er niet drie zesde uren maar slechts een zesde uur in een dag is, het zesde uur in de tijd van het proces in Pilatus zijn oordeels hal en het zesde uur rond de tijd van het verduisteren van de zon, welke kwam drie uren nadat Jezus aan het kruis genageld was, niet vier uren van elkaar verwijdert zijn, maar eerder twaalf of vierentwintig uren van elkaar verwijdert ! Klaarblijkelijk, daarom, hoewel men zich mag behelpen met het middel van het  “waaktijd” systeem, kan men niet redelijkerwijs concluderen dat de rechtzaak en het verduisteren van de zon, om de gebeurtenissen in verband daarmee niet te noemen, dezelfde dag (voor)kwamen. Noodzakelijkerwijs duurde het langer. {TN10: 12.1}

Verder nog als er twaalf uren of vier “waaktijden” tussen dit specifieke proces en het verduisteren van de zon waren en daar Hij gekruisigd was rond het derde uur ( negen uren na het proces, en drie uren voor de tijd dat de zon verduisterd was ) is het dwaasheid om te proberen om deze feitelijke twaalf-uur periode op te hopen in een vier-urige  “waaktijd”, en nog ergere dwaasheid om het zo te doen alsof het proces op donderdag namiddag was. {TN10: 12.2}

De evangeliewerkers bedoelen niet “waaktijden” wanneer ze ”uren” zeggen, want Jezus heeft ze niet zo geleerd, Er zijn vier waaktijden in de dag; maar veeleer Er zijn twaalf uren in de dag ( Johannes 11: 9). Verder , zoals reeds eerder gesteld, werd

12

nooit de dag maar alleen de nacht verdeeld in waaktijden. En bovendien werden de klokwijzers niet aangegeven door waaktijden, maar door uren , en als ze zeiden “uren,” bedoelden ze nooit “waaktijden.” Deze bewijzen maken het “waaktijden” schema van uitlegging totaal verdacht. {TN10: 12.3}

Hou niet vast aan wat voortgebrachte ideeën de Geschriften schijnen te laten zeggen, maar grijp volhardend vast aan wat het Woord in alle eenvoud, duidelijk zegt. Deze procedure volgend, laten we nu de studie overzien in de volgende

Samenvatting.

De  Uren van de Nacht

(Zonsondergang)   1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12

De Uren van de Dag

(Zonsopkomst)   1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12

Door de diagram boven te controleren; de uren genoemd door de evangelieschrijvers, zal de lezer zien dat er geen mogelijke manier is waardoor men al deze gebeurtenissen slechts één dag in beslag kan laten nemen. Ten eerste controleer het eerste “zesde uur”—de rechtzaak ( Johannes 19: 14); controleer dan het “derde uur”—de kruisiging, ( Markus 15 : 25); controleer vervolgens,  het tweede “zesde uur”—de verduistering van de zon (Markus 15 : 33); dan, het “negende uur”

13

—de dood (Markus 15 : 34-38) ; en ten slotte het “twaalfde uur”—de begrafenis (Markus 15 : 42,46). {TN10: 13.1}

Hieruit zal het gezien worden dat al deze gebeurtenissen niet plaatsvonden in een twaalf urige dag, en dat noodzakelijkerwijs, daarom Christus of te middernacht voorafgaand aan Vrijdag morgen of op Donderdag middag voor Pilatus werd gebracht. Om vast te stellen welke , hoeven we slechts Johannes zijn verslag van het proces te raadplegen, die het middag tijdstip op Donderdag niet toestaat, want het zegt: “Het was de voorbereiding van het Pascha.” Johannes 19: 14. En daar deze “voorbereidings” dag op de Vrijdag was, kunnen we alleen concluderen dat Jezus te middernacht voor Pilatus gebracht werd—“het zesde uur”— op wat wij Donderdagnacht noemen, maar wat volgens Genesis hoofdstuk 1, en volgens de Joodse Sabbat-naleving, feitelijk de Vrijdag was. {TN10: 14.1}

Dientengevolge, was Jezus vroeg Donderdag morgen gearresteerd;  geleid voor Ananias terwijl het nog donker was (Johannes 18 : 13); gebracht voor Kajafas in de vergadering van het Sanhedrin ( Zijn officiële proces) bij het aanbreken van de dag (Matt. 26: 57; 27: 1); vervolgens voor Pilatus , Vrijdag voor zonsopkomst– tegen het zesde uur (Johannes 19: 14); dan voor Herodes (Lukas 23: 7); dan weer terug naar Pilatus ( Lukas 23 : 11); en tenslotte gekruisigd in de morgen van dezelfde dag rond het derde uur (Markus 15 : 25) – 9.00 voor de middag, moderne tijd. {TN10: 14.2}

Dit tijdsverslag toont aan dat Zijn gevangen neming,

14

Zijn proces, en Zijn kruisiging nauwkeurig en listig bedisseld werd om plaats te vinden te middernacht en vroeg in de morgen om een opschudding te voorkomen, want, “ zij vreesden het volk.” Lukas 20 : 19. {TN10: 14.3}

Dat Hij twee nachten in het graf verbleef en opstond op Zondag; dat de drie dagen en drie nachten de tijd is van Zijn eerst officiële proces tot de tijd van Zijn opstanding; dat het hart der aarde onjuist uitgelegd is als betekenend het graf, terwijl, in plaats daarvan het is zoals Jonah’s ervaring aantoont, symbolisch van Christus zijn gevangenschap in de handen van zondaars en in het graf ( Matt. 20 : 19; 16: 21; 17: 22, 23; 27: 63; Lukas 9 : 22; 24: 21; 18: 33; 24: 7; — “Alzo is er geschreven, en alzo moest de Christus lijden, en van de doden opstaan ten derden dage.” Lukas 24: 46); dat het teken van de “drie dagen en drie nachten” letterlijk vervult is van Donderdag morgen, de tijd van Zijn officiële proces, tot Zondag morgen toen Hij opstond; dat het Pascha lam, welke gedood werd toen Jezus aan het kruis was, niet datgene was welke gedood werd op de eerste dag van de Pascha week, de veertiende dag van de maand, maar datgene wat gedood werd op de zestiende dag, de tweede dag van de feesten; al deze conclusies zijn grondig gebaseerd op de

vaststaande feiten eenvoudigweg hierin tot stand gebracht; niet geachte lezer, op fabels of op vertalingen onbekend aan u, of op zogenaamde “ originele handschriften, “ welke u zelf niet kunt lezen en welke niet toegankelijk voor

15

 u zijn, en welke sommige daarvan niet eens bestaan! {TN10: 15.1}

Om nu andere punten in dit verband te verhelderen, zullen we de vraag  overwegen:

Is de Avond het Begin of het Einde van de Dag? {TN10: 16.1}

Door de Bijbel heen, evenals in boeken geschreven in deze eeuw, betekend het woord “avond” de namiddag van dezelfde dag. Woensdag avond betekend daarom het eindigen van de Woensdag en het beginnen van de Donderdag, niet het eindigen van Dinsdag en het beginnen van Woensdag, alhoewel Woensdag nacht zich samensmelt met en de nacht van Donderdag wordt. Dit feit zal dadelijk gezien worden uit de volgende schriftgedeelten: {TN10: 16.2}

Vroeg in de morgen, “ ging Maria Magdalena en boodschapte de discipelen dat zij den Heere gezien had en dat Hij haar dit gezegd had” ( Johannes 20 : 18) . Dus in de dagen van Jezus, werd de term “avond” gebruikt om het laatste gedeelte van de dag aan te geven. {TN10: 16.3}

Nogmaals: En op den eersten dag der ongezuurde [broden], wanneer zij het pascha slachtten, zeiden Zijn discipelen tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij heengaan, en bereiden, dat Gij het pascha eet? En Hij zond twee van Zijn discipelen uit, en zeide tot hen: Gaat henen in de stad, en u zal een mens ontmoeten, dragende een kruik water,

16

volgt dien;… En hij zal u wijzen een grote opperzaal, toegerust [en] gereed; bereidt het ons aldaar… En als het avond geworden was, kwam Hij met de twaalven.” Markus 14: 12, 13, 15, 17. {TN10: 16.4}

Markus zegt hier dat op de veertiende dag , toen ze het Pascha lam doodden , Jezus twee van Zijn discipelen zond en nadat ze de plaats hadden voorbereid en de avond van dezelfde dag aangebroken was, toen kwam Jezus. Dus in dit schriftgedeelte zien we ook dat de “avond” niet  het begin , maar het eind van de dag betekend. {TN10: 17.1}

Nogmaals: “En het geschiedde aan den avond, dat er kwakkelen opkwamen.“ Ex. 16 : 13 . Aangezien kwakkels niet ’s nachts vliegen, moesten ze daarom naar het kamp komen voor zonsondergang, de tijd die Mozes “avond”noemt—het einde van de dag, niet het beging van de nacht. {TN10: 17.2}

Deze Bijbel feiten tonen aan dat de Heer zijn bevelen met betrekking tot het Pascha Lam, “En gij zult het in bewaring hebben tot den veertienden dag dezer maand… en … zal het slachten tussen twee avonden” ( Ex. 12 : 6) , betekend dat het lam gedood zou worden in de namiddag van de veertiende dag. Derhalve, om Vrijdag nacht “Sabbatavond,” te noemen zoals sommigen doen, is onbijbels en onverantwoordelijk, net zoals een

Mening gebaseerd op Suggestie, een Huis Gebouwd op een Fundering van Zand is. {TN10: 17.3}

De bewering, “dezelfde nacht werd Hij genomen door slechte handen, om gekruisigd en gedood te

17

worden (The Great Controversy, p. 399), betekend niet, zoals sommigen denken, dat Hij die nacht gekruisigd werd, maar betekend eerder eenvoudigweg, precies zoals het zegt, dat Hij “genomen” werd om gekruisigd te worden. Dienovereenkomstig, hoewel “dezelfde nacht genomen,” kon Hij dagen daarna gekruisigd zijn geweest, indien nodig, en feitelijk was dat het geval. {TN10: 17.4}

Evenzo, betekend de bewering  “Op de laatste avond met Zijn discipelen” (The Desire of Ages, p. 643) niet dat het de laatste avond was voordat Hij gekruisigd werd, maar eerder dat het de laatste avond met Zijn discipelen voor Zijn dood was. {TN10: 18.1}

De tijd-tabel in The Shepherd’s Rod Vol 2 , pp 23-25, is niet ontworpen om de exacte tijd  van de gebeurtenissen te laten zien, zoals sommigen in hun eigen belang het willen laten zeggen; maar haar doel is eerder om slechts een idee te geven van hoe lang het geduurd kon hebben om al hetgeen dat gedaan had moeten worden voor het feest te voltooien, als het lam gedood was geweest precies op het zelfde moment bij het ondergaan van de zon; de onmogelijkheid aantonend van het in een dag voltooien van alles dat gedaan was in verband met het Pascha, verraad, rechtzaak, kruisiging en begrafenis. {TN10: 18.2}

Diegenen die getracht hebben om “het zesde uur” dat de aandacht vestigde op Jezus zijn rechtzaak  in Pilatus zijn oordeelshal, en “het zesde uur” dat  de verduistering  begon terwijl Hij aan het kruis was, — een periode  van twaalf uren, — te dringen in een “waaktijd” van vier uren, denken dat de twee schriftgedeelten in

18

volmaakte harmonie zijn met hun ideeën, terwijl in feite ze zoals hier gezien wordt, ze overduidelijk zo onverenigbaar zijn als nacht en dag!.  Toch zijn het dezelven die geen einde hebben aan eigenzinnig plezier in het niet in staat kunnen zijn om het “middernachtelijk in hechtenis nemen” te verenigen met de tijd zoals die gerangschikt is in de voornoemde tabel, welke naar hun interpretatie, drie tot vier uren verschil vertoond! Waarom hebben ze niet het “waaktijd systeem” hier gebruikt waar het gebruikt kan worden. {TN10: 18.3}

De tijd-tabel poogt niet om het “middernachtelijk in hechtenis nemen” te laten zien, maar eenvoudigweg de tijd dat de joden “ de hand aan Jezus legden: –toen Hij voor de priesters werd gebracht en in het bijzonder voor het Sanhedrin ( Matt. 26: 57) . (Zie chart, The Shepherd’s Rod Vol,. 2 p. 22)

Terwijl ( The Desire of Ages, pp. 699, 760 spreekt over de tijd dat Hij in de tuin was gevangen genomen ( Matt. 26: 50)—het “middernachtelijk in hechtenis nemen.” {TN10: 19.1}

Als het te middernacht in hechtenis nemen, de rechtzaak voor Pilatus , de kruisiging en de begrafenis van Jezus allemaal op een dag plaatsvonden ( vrijdag) hoe kon Hij dan gevangen zijn genomen in de tuin kort na middernacht, succesvol daarvandaan geleid naar Annanias, naar  Kajafas , naar het Sanhedrin en naar Pilatus en toch rond middernacht in Pilatus zijn oordeels hal zijn?  Deze volslagen onmogelijkheid alleen al zou een ieder met verstand moeten overtuigen dat deze gebeurtenissen noodzakelijkerwijs twee dagen in beslag hebben moeten nemen en dat

19

 ieder argument dat de idee ondersteunt dat ze slechts een dag in beslag namen niet tegen de uitlegging is van The Shepherd’s Rod, maar tegen de getuigenissen van Markus en Johannes die ooggetuigen waren van deze gebeurtenissen. {TN10: 19.2}

Nog andere van zulke verwarrende opmerkingen zijn gemaakt geworden, maar aangezien wij reeds al de voornaamste in overweging hebben genomen, verdienen de minder belangrijke geen commentaar. Het voldoet te zeggen dat onze ervaringen in het uitgeverswerk van het evangelie ons leert dat velen die bijna ontelbare waardevolle uren hebben besteed aan het verwarren van het onderwerp van het teken van Jonah, maar heel weinig tijd hebben besteed aan het bestuderen van veel meer belangrijke onderwerpen zoals het verbod tegen eigen interpretaties van de geschriften (2 Petr.1 : 19, 20); de Geest der Profetie (Openb. 19: 10); de Sabbat (Ex20: 8-11); de doop (Matt. 3 : 15; Handelingen 2 : 38); het Koninkrijk (Jes. 2: 2); de slachting van Ezechiel 9; het betalen van tienden (Mal. 3 : 10); alhoewel deze essentiële onderwerpen  oproepen toe uitvoering—is het een plicht om de waarheid die ze leren in praktijk te brengen, –terwijl het teken van Jonah niets vereist. {TN10: 20.1}

Nadat men al de nodige kennis heeft verkregen behorend bij het teken van Jonah, is hij noch beter noch slechter af voor zover het zijn Christelijkheid betreft, zonder in acht te nemen de tijd die hij verkwist heeft als zijn conclusies over het onderwerp juist zijn. {TN10: 20.2}

Maar wat nog erger is, als een groep mensen die op de juiste manier de geopenbaarde leerstellingen verkondigt, het niet eens willen zijn met deze

20

ijverige predikanten van het teken van Jonah, m.b.t. “het hart der aarde” mag betekenen, dat de laatstgenoemde in de meeste gevallen niet alleen de omgang met hun broeders zullen verzaken en ophouden te helpen om de meer belangrijke leerstellingen te verkondigen, maar ook nog bezeten zullen raken met hun lievelingsidee, zodat hun verstand niet veel meer kan bevatten. {TN10: 20.3}

Juist tot zo een klasse van mensen “antwoordde hij en zei tot hen, Het boos en overspelig geslacht verzoekt een teken ; en hun zal geen teken gegeven worden dan het teken van Jonas, den profeet”( Matt. 12 : 39), — en hier hebben ze het ! {TN10: 21.1}

Feitelijk zagen de joden het “teken” maar vanwege hun ongeloof faalden zij om er profijt van te hebben. Wij hopen echter dat de tekortkoming van de teken-zoekers in die dagen een waarschuwing zal zijn voor de teken-zoekers in deze dagen. {TN10: 21.2}

Door nu de kaart op de voorpagina te bestuderen kan de lezer snel het totale onderwerp samenvatten en zodoende een blijvende afbeelding krijgen van onwankelbare Schriftuurlijke wegwijzers van elke gebeurtenis, afsluitend met de onmogelijkheid om Hem te berechten voor beiden; de Joodse en de Romeinse rechterlijke machten, Hem in aansluiting daarop bespottend en kruisigend, in drie korte uren — van zonsopkomst ( het twaalfde uur) tot het derde uur ! Met andere woorden, laat de kaart  zien dat het totaal onmogelijk is om in drie korte uren tenminste één proces voor het Sanhedrin te hebben, twee voor Pilatus en één voor Herodes, het

21

 een totaal makend van niet minder dan vier processen, naast de tijd om Hem te kruisigen. Het totaal in beslag gelegde tijd verdelend (drie uren) door het totaal aantal gebeurtenissen (vijf) vinden wij dat er slechts zes en dertig minuten waren voor elke gebeurtenis! Terwijl slechts het lopen van de ene oordeelsplaats naar de andere, tezamen met het organiseren van de processen alleen meer dan drie uren in beslag zou hebben genomen! {TN10: 21.3}

VRAGEN EN ANTWOORDEN DISCUSSIE

AT JEZUS HET PASCHA OP DE PASCHA DAG?

Vraag:

Werd van Jezus verondersteld dat hij het Pascha op de eerste dag van de ongezuurde broden in de Pascha week van de kruisiging, of ervoor gegeten zou hebben? {TN10: 22.1}

Antwoord:

De tijd van de Pascha naleving, die door de wet uit was geroepen, kon door niemand als feest gevierd worden op een ander tijdstip en toch beloond worden als een Pascha houder. Jezus kon daarom nog minder het ervoor gegeten hebben, omdat Hij daardoor een slecht voorbeeld zou geven maar ook de Joden de juiste gelegenheid zou hebben gegeven om Hem te beschuldigen en het te verergeren, waarbij als het feitelijk was voorgekomen, de apostelen het natuurlijk zouden hebben vastgelegd. Het feit echter, dat ze niet zo’n verslag hebben

22

gemaakt, toont uiteindelijk aan dat er geen was om te maken. {TN10: 22.2}

Het was bovendien  op “de eerste dag der ongezuurde broden”, de dag “dat ze het pascha slachten” (niet ervoor), dat “Zijn discipelen tot Hem zeiden, Waar wilt Gij dat we heengaan en bereiden dat Gij het Pascha eet? … En als het avond geworden was kwam Hij met de twaalven. En als zij aanzaten en aten, zeide Jezus : Voorwaar, Ik zeg u , dat een van u die met Mij eet , Mij zal verraden.” Markus 14 : 12, 17, 18. {TN10: 23.1}

Hier stelt de Bijbel in een zo duidelijke taal als mogelijk, dat Jezus met de twaalf het Pascha at op de tijd vastgesteld door de Mozaische wet. {TN10: 23.2}

HEEFT JEZUS HET PASCHA GEGETEN (OP) DE DAG VAN ZIJN KRUISIGING ?

Vraag:

The Desire of Ages, p. 642, zegt: “… op de dag dat het Pascha gegeten was, zou Christus geofferd moeten worden.” Als het Pascha gegeten was op woensdag avond, hoe kon Hij gekruisigd zijn geworden op vrijdag, en toch deze stelling waar zijn? {TN10: 23.3}

Antwoord:

Als de vragensteller de hele context nauwkeurig zou willen lezen van de betreffende bewering, zal hij gauw zien dat hij het woord “opgeofferd” misverstaat, zoals die gebruikt wordt door de schrijver. De schrijver zelf legt het uit

23

 als Zijn “lijden” een term die niet begrensd kan worden door Zijn kruisiging, maar welke inhoud, zoals de context van de betreffende bewering aantoont, Zijn rechtzaak, mishandeling en kruisiging: {TN10: 23.4}

“In de opperzaal van een woning te Jeruzalem zat Christus aan tafel met Zijn discipelen. Ze waren bijeengekomen om het Pascha te vieren. De Heiland verlangde dit feest alleen met de twaalven te vieren. Hij wist, dat Zijn ure gekomen was; Hijzelf was het paaslam, en Hij zou worden gekruisigd op de dag dat het Pascha werd gegeten. Hij stond op het punt de beker des toorns te drinken; Hij moest weldra de uiteindelijke lijdensdoop ontvangen. Maar er restten Hem nog een paar rustige uren, en deze zouden worden doorgebracht tot welzijn van Zijn discipelen, die Hij zo liefhad.”The Desire of Ages, p. 642. De wens der Eeuwen, p. 563. {TN10: 24.1}

OP WELKE DAG WAS HET PASCHA?

Vraag:

Hoe kan men de dag van de week waarin de veertiende dag van de eerste maand (het begin van de Pascha week waarin Christus gekruisigd was) vaststellen ?  Hoe kan men bewijzen dat het woensdag was? {TN10: 24.2}

Antwoord:

Aangezien een periode van drie dagen en drie nachten werd beslagen om te berechten, bespotten, rond te zwerven en uiteindelijk Christus te

24

kruisigen, en dan in Zijn dood, in het graf zijnde en te herrijzen (zie Matt. 20 : 19; 16: 21; 17: 22,23; 27: 63; Lukas 9: 22; 24: 21; 18: 33; 24: 7, 46), dan terugtellend drie dagen en drie nachten vanaf zondag, de dag dat Hij herrees ( Markus 16: 9), geeft woensdag. Dus was het woensdag nacht dat Hij het Pascha avondmaal at met de twaalf. {TN10: 24.3}

KAN EEN DAG TWEE OCHTENDEN HEBBEN?

Vraag:

Sprekend over Judas bij het proces voor Kajafas, De Wens der Eeuwen, p. 629, 630 zegt: “Hartstochtelijk greep hij de mantel van Kajafas en smeekte hem Jezus los te laten…Later op diezelfde dag, op de weg van het gerechtsgebouw van Pilatus naar Golgotha, was er een onderbreking in de kreten en bespottingen van de verdorven menigte die Jezus naar de plaats der kruisiging begeleidde.” {TN10: 25.1}

Hier zegt De Wens der Eeuwen dat beiden het proces voor Kajafas en het proces voor Pilatus, als ook de kruisiging op dezelfde dag plaatsvonden, terwijl De Herderstaf duidelijk bewijst vanuit de Bijbel dat de rechtzaken en de kruisiging twee dagen innamen. {TN10: 25.2}

Hoe kan dan De Wens der Eeuwen overeenkomen met de Bijbel? {TN10: 25.3}

Antwoord:

Houd het feit in gedachten dat Christus in totaal zeven maal was berecht: “twee keer voor de priesters, twee keer voor

25

het Sanhedrin, twee keer voor Pilatus en een keer voor Herodus” ( The Desire of Ages, p. 760). De eerste twee waren voor zonsondergang (Johannes 18 : 13, 24), en de derde begon met het aanbreken van de dag ( Matt 26 : 57 ; 27 : 1). {TN10: 25.4}

Volgens de tijd van de dag nu, kwam het proces voor Pilatus eerder (terwijl het nog duister was—Johannes 18 ; 28, 29; Johannes 19 : 14) dan die voor het Sanhedrin (bij zonsopkomst) maar chronologisch (feitelijk) kwam die voor het Sanhedrin eerst en die voor Pilatus daarna. Deze twee rechtszaken konden daarom niet op dezelfde dag hebben plaatsgevonden. {TN10: 26.1}

Vandaar dat de bewering, “dezelfde dag” niet kan verwijzen naar de dag dat Jezus gearresteerd was, maar de dag later, zoals De Wens der Eeuwen zelf duidelijk maakt: {TN10: 26.2}

“Zodra het dag was, kwam het Sanhedrin opnieuw bijeen en opnieuw werd Jezus de raadzaal binnengeleid.” De Wens der Eeuwen, p. 622. {TN10: 26.3}

“De Romeinse Stadhouder was haastig uit zijn slaapkamer geroepen, en hij besloot zijn werk zo snel mogelijk te verrichten. … hij wendde zich om ten einde te zien wat voor man hij moest verhoren, voor wie hij zo vroeg uit zijn rust was gehaald.” De Wens der Eeuwen, p. 631. {TN10: 26.4}

Vanuit deze citaten is het te zien dat De Wens der Eeuwen erkend dat de gebeurtenissen

26

op twee verschillende ochtenden waren: de ene voor Kajafas, “zodra het dag was” en de andere voor Pilatus, ook “ op een vroeg tijdstip.” {TN10: 26.5}

De Wens der Eeuwen, p. 722, is een verhandeling van de totale juridische vervolging, niet in haar zevendelige scene’s, maar als een samengesteld geheel—een aaneengesloten proces.  Want Judas werd wanhopig na gezien te hebben dat Jezus in ieder proces veroordeeld werd tot de kruisiging en aldus ging en zichzelf verhing. {TN10: 27.2}

Aldus is De Wens der Eeuwen in perfectie overeenstemming  met de Bijbel, maar de lezer heeft gefaald om tussen de lijnen te lezen. {TN10: 27.3}

EEN PASCHA FEEST THEORIE TRACHTEND OM DE MAAN-SABBAT TE ONDERSTEUNEN

Vraag:

In een poging zijn eigen privé theorie op te bouwen, beweert een brochure getiteld De Sabbat van de Schepping dat het Pascha feest werd gehouden aan het begin van de veertiende dag van de eerste maand, de dertiende dag van dezelfde maand vaststellend als de voorbereiding om het Pascha lam te doden. Is dit juist? {TN10: 27.4}

27

Antwoord:

“In de eerste maand, op den veertienden der maand, tussen twee avonden is des Heeren pascha. En op den vijftienden dag derzelver maand is het feest van de ongezuurde brooden des Heeren.” Lev.23: 5,6 {TN10: 28.1}

Overduidelijk, daarom moesten zij het Pascha lam doden in de namiddag van de veertiende dag, en het feest houden in de nacht of aan het begin van de vijftiende dag. {TN10: 28.2}

Het boekje beweert ook dat Jezus op de dertiende dag van de maand stierf, welke volgens haar berekeningen, gebeurde precies rond de tijd wanneer het Pascha lam op de veertiende dag gedood zou worden. Terwijl Mattheus, Markus, Lukas en Johannes –alle vier evangeliën—overeenstemmen dat,  “en op de eerste dag der ongezuurde broden, wanneer zij het pascha slachten, zeiden zijn discipelen tot hem: Waar wilt gij dat wij heengaan en bereiden dat gij het pascha eet?”  En dit bereid hebbende, “zaten zij en aten.

“ Mark. 14: 12, 18; Matt. 26: 1-21; Lukas 22: 1-15; Johannes 13: 1, 2. {TN10: 28.3}

Veronderstellend dat de zevende dag Sabbat is bepaald door de maan kalender, in plaats van een onafhankelijke wekelijkse cyclus,

Zegt de Brochure: {TN10: 28.4}

Ja , heel de Christenheid, met uitzondering van sommige zaterdag houders, houden een heidense dag van de Zon. Maar de zaterdag houders houden en eren ook een dag van

28

heidense origine—de dag van Saturnus. Al deze dagen met hun systeem van het naamsregister, komen van de Grieken en de Romeinen, vandaar uit over de hele wereld van Egypte, waar Julius Caesar zijn kalender van 365 dagen in een jaar verkreeg maar, een vierde dag toevoegde aan ieder jaar. Beiden zijn verkeerd. {TN10: 28.5}

“De eerste dag van de week van de Egyptenaren was Saturnus dag ( zaterdag) en maandag ( maandag) hun zevende dag. Ze hadden zeven dagen in hun week. Maar de Romeinen in deze tijd en in de tijd van Constantijn, hadden acht dagen in hun week. ( Zie New International Encyclopedia, Vol. 23, p. 436, als bewijs.)  De zaterdag dus, evenals de zondag is van heidense menselijke origine en niet van God. Maar toen de Romeinen officieel de zevende week van Egypte overnamen (waar Julius ook zijn 365 dagen in een jaar vandaan had, hoewel hij een extra vierde dag aan ieder dag toevoegde aan ieder jaar ) vanaf de dagen van Constantijn, 321 A.D.  tot de dagen van Theodosius de Grote, ongeveer 75 jaren later, keerde de Romeinen het naamregister van de Egyptenaren om door de zondag ( de midweek van Egypte) aan het hoofd te plaatsen van hun eigen kalender. Aldus was de dag van de Zon gemaakt tot het hoofd van de week, zoals Julius Caesar Januari gemaakt had ( van Janus, Zonne-god) tot vader van het jaar. En zaterdag werd gemaakt tot de zevende dag van de week van hun kalender, en deze kalender werd later opgedrongen aan de Katholieke kerk met diezelfde kracht aan de hele wereld en onderhouden door de gehele

29

Christelijkheid tot deze dag. Het is dit feit dat de Derde engelen boodschap werd uitgeroepen door God om Zijn volk uit te roepen van deze bediening  aan Rome, onder de bestraffing van lijden onder de zeven laatste plagen tenzij ze zich van de Romeinse bediening zou keren tot het houden van de Sabbat…. {TN10: 29.1}

“Exodus 12: 1,2: ‘De Heere nu had tot Mozes en tot Aäron in Egypteland gesproken, zeggende : Deze zelfde maand zal u lieden het hoofd der maanden zijn ; zij zal u de eerste van de maanden( maan) des jaars zijn.’ De maan werd gesteld tot het uitmeten van de maanden. Vergelijk 1 Samuel 20, verzen 5, 18, 24, 27, 34. En ook om de seizoenen te meten (Gen. 1: 14 en Ps. 104: 19). De maan en de zon en de sterren zijn Gods Kalender aan het uitspansel dat iedereen kan zien Gods tijden samen met de aarde…. {TN10: 30.1}

“Daarom is de Sabbat van de Bijbel, de Sabbat waarop de Pascha ieder jaar valt. De Heer heeft doelbewust de Pascha viering geplaatst op de tweede Sabbat van de eerste Maan (Abib) , ieder  jaar, ter herinnering van de jaarlijkse Sabbat (Ex. 20 : 80. Het is de tweede Sabbat van de eerste maand, als rede dat het Pascha op de veertiende van iedere maand zou zijn, welke de eerste volle maan na de lentenacht is als de lente begint.” De Sabbat van de Schepping, p 9, 10, 13, 14, 16. {TN10: 30.2}

Aan de vertegenwoordigers van zulk een Sabbat berekening

30

 zoals vooraf geciteerd, geeft de Geest der Waarheid

Het Antwoord {TN10: 30.3}

In de schuin gedrukte hoofdstukken, tracht de goedbedoelde maar overmatig fout geïnformeerde schrijver de huidige wekelijkse zevende dag Sabbat omver te werpen, door de onafhankelijke wekelijkse cyclus aan te vallen en door de maan-kalender goed te keuren. Hij stelt de zevende, de veertiende, de een en twintigste en de acht en twintigste dagen van elke maan-omwenteling voor als gedenkbare sabbatten van de scheppingsweek. {TN10: 31.1}

Wij betwisten niet dat de oude Romeinen zulk een acht daagse week hadden en dat de namen van de maanden en dagen van de week van mythologische afkomst zijn, maar wij vragen wel de maan-sabbat schrijver om bewijs dat gebaseerd is op feiten, niet op veronderstellingen dat de Sabbat van de schepping ooit bestuurd werd door de maancyclus. Het is waar dat de Heer tot Mozes zei, “ Deze zelfde maand zal ulieden het hoofd der maanden zijn; zij zal u de eerste van de maanden des jaars zijn.” Ex. 12: 2. Maar Hij zei niet “Het is het begin van onze weken.” Inderdaad kon Hij dat niet gedaan hebben, want zo een koers zou

In tegenstelling zijn tot de Natuur en tot de Logica. {TN10: 31.2}

Als een van de twee lichtgevende planeten geëerd  moet worden om de heilige Sabbat te bepalen,  zou het de zon moeten zijn, de ene die heerst niet alleen over de maan maar ook over het totale systeem. Had God de maan

31

 ingesteld om de tijdsregelaar en indicatie te zijn, dan zou het systeem maan- in plaats van zonnestelsel genoemd zijn geworden. Had Hij verder de intentie om de maan de tijd van de heilige Sabbat te laten vastleggen, dan zou Hij het haar omwenteling rond de aarde als het niet eens in precies vier weken, dan eens in precies een hele week of in precies een dag laten voltooien. En had Hij voorts de bedoeling dat de zon de heilige tijd zou uitbeelden, dan zou de aarde haar omwenteling eromheen in precies 52 weken moeten hebben voltooid. {TN10: 31.3}

We zullen nu kort bestaande zonnestelsels, maanstelsels en Bijbelse feiten voortbrengen, geen veronderstellingen, dat de wekelijkse cyclus niet kan en nooit beïnvloed is geweest door een maandelijkse kalender; dat noch de Oud- noch de Nieuw Testamentische kerk onder Gods leiding op welke tijd dan ook een maan zevende dag sabbat heeft gehouden, zoals het boekje , De Sabbat van de schepping , zo valselijk getiteld is en dat ;

De Wekelijkse Cyclus Noch een Zonne Noch een Maan (cyclus) is. {TN10: 32.1}

De Sabbat waarop de Heer rustte was precies zes dagen na het moment dat de schepping begon; dan , op de zevende dag rustte Hij ( Gen. 2: 2). Had Hij echter een dag gezegend die bepaald werd door de maan, dan zou Hij gerust hebben op de tiende dag, want de maan was niet geschapen tot op de vierde dag van de schepping (zie Genesis 1: 14-19). Maar een Sabbat houdende op de zevende dag van de schepping van de maan

32

zou niet ter herdenking zijn geweest van de schepping, maar ter herdenking van de maan! {TN10: 32.2}

Aangezien de eerst Sabbatsweek van de schepping drie dagen ouder was dan beiden de zon en de maan, is het duidelijk dat geen van de lichtdragers de week van de schepping kan regelen. Zulk een regelende kracht zou noodzakelijkerwijs Tijd en Schepping beroofd hebben van de eerste drie dagen, hun als een spookbeeld, “verloren periode” achterlatend. {TN10: 33.1}

De twee voorgaande hoofdstukken maken het idee volledig ongeldig van de weken die afhankelijk zijn van de maandelijkse baan van de maan en maken enige verdere discussie van dit onderwerp onnodig. In het belang echter om andere omstreden punten op te helderen, alsook onszelf later tijd te besparen in het beantwoorden van gedetailleerde vragen over dit onderwerp, geven wij toe aan bijgevoegde observaties. Met betrekking tot deze wordt de lezer gevraagd in overweging te nemen dat als de maansabbat juist benoemd was, zou het niet genoemd, niet de sabbat van de schepping, maar eerder

Alleen een Planetaire Sabbat ? {TN10: 33.2}

De Heer gerust hebbende op de “zevende dag, “niet op de tiende,” begon de wekelijkse cyclus met de eerste dag van de schepping, terwijl de tijd van de zonnetijd en de maantijd drie dagen later begon. Een sabbat die is bepaald door of een zon- of een maankalender, echter zou nooit de week

33

 van de schepping kunnen herdenken, maar eerder alleen de planeten zelf, en daarom als het juist betiteld werd, zou het planetair genoemd moeten worden. Ook dan, zou de maandelijkse omwenteling van de maan rondom de aarde, niet in samenwerking zijn met de dagelijkse omwenteling van de aarde rond de zon, zoals reeds aangegeven is, het

Onmogelijk maken om een Planetaire Sabbat te houden. {TN10: 33.3}

Zouden wij de zevende, de veertiende, de een en twintigste en de acht en twintigste dagen met betrekking tot de maan-maand voor de herdenking van de sabbat normaliseren, zoals het foutgenoemde boekje verdedigt, dan  zouden het feit dat de maan er langer dan acht en twintig dagen over doet om haar omwenteling rond de aarde te voltooien, ons toch niet gelijk houden  met de maan want de maan-maand is feitelijk niet acht en twintig dagen, maar bij benadering negen en twintig en een halve dagen. {TN10: 34.1}

Een maan-sabbat moet noodzakelijkerwijs samenvallen met beiden maan- en zon tijd. Maar een sabbat maand ( 28 dagen) komt een en een halve dag tekort voor een maan maand (29,05); en een sabbat jaar ( 12 x 4 = 48 weken; 48×7=336 dagen) komt achttien dagen tekort voor een maan-jaar (354) en negen en twintig dagen tekort voor een zon-jaar (365). Dus aan het eind van ieder sabbats jaar, zou de maan sabbat houder om bij te blijven met de wekelijkse cyclus, evenals de rotatie van de aarde om de maan , de aarde negen en twintig dagen en de maan achttien dagen stil moeten laten staan. {TN10: 34.2}

34

Deze analyse bekrachtigd het feit dat de weekcyclus niet bepaald kan worden door de beweging van de maan of de zon, maar alleen door de kracht van God, welke de eerste dag van de schepping voortbracht, drie dagen voordat de zon of de maar er was. En zo, zoals we weer getoond zijn geworden, is de Sabbat een gedenkteken, niet van de zon of de maan, maar van de schepping. {TN10: 35.1}

Er is geen twijfel in de gedachten van wie dan ook dat de Joodse en de Apostolische kerken in de tijd van Christus de juiste Sabbatdag onderhielden, en dat de ijver welke de Romeinse Keizer, Constantijn had voor het Christelijk geloof hem absoluut verboden zou hebben om de Christelijke kalender af te schaffen en een andere vast te stellen, welke beiden de Sabbat van de schepping en haar herdenking van de opstanding zou te niet doen. {TN10: 35.2}

Ongetwijfeld verondersteld niemand dat had hij zo een niet vroom ding gedaan, de Christenen hem zo groots geëerd zouden hebben door hem een heilige te noemen en door de twintigste dag van Mei als zijn feestdag vast te leggen, welke sommige nog tot de dag van vandaag vieren. (Zie Twentieth Century Cyclopaedia, Vol 3, p. 13) {TN10: 35.3}

Sterker nog, de Christenen zouden zo veel van zijn heiligschennis gemaakt hebben dat geen denkbare omstandigheid zijn godslasterlijke handeling zou hebben kunnen verbergen van de glurende ogen van de geschiedenis. Maar zo een ingang in niet te vinden geweest in

35

De Analen van de Geschiedenis. {TN10: 35.4}

“Het gebruik van de week werd geïntroduceerd in het Romeinse Rijk rond de 1e of 2e eeuw van het Christelijke tijdperk vanuit Egypte en werd onafhankelijk van het Christendom erkend voordat keizer Constantijn het bevestigde door het samen te voegen met de viering van de Christelijke Sabbat. Bij de Mohammedanen heeft de week ook een religieus karakter, vrijdag wordt door hen gevierd als de Sabbat.”–Twentieth Century Cyclopaedia, Vol 8 , p.487. {TN10: 36.1}

“De periode van zeven dagen… werd gebruikt door de Brahmanen in India met de zelfde gezindheid aangewend als de onze, en was evenzo gevonden in de kalenders van de Joden, Egyptenaren, Arabieren en de bewoners van Assyrië.”—Standard Dictionary, omschrijving “Kalender.” {TN10: 36.2}

“ De week is een periode van zeven dagen, geen enkel verband hebbend met de hemelse bewegingen, – een omstandigheid waaraan het zijn onwrikbare uniformiteit ontleend. Het was ingezet sinds onheugelijke tijden in bijna alle oosterse landen; en daar het noch een gemeten deel van het jaar , noch van de maan-maand vormt, zullen zij die het Mozaise relaas verwerpen, benadeeld worden, zoals Dalambre opmerkt, het toewijzen aan een oorsprong die een schijn heeft van mogelijkheid.” Brittanica Encyclopedia. {TN10: 36.3}

“Het is ons genoegen (hetgeen de Keizerlijke stijl is) dat al de natiën die bestuurd worden door onze weldaad en matigheid,

36

standvastig zullen houden aan de godsdienst die geleerd werd door St. Peter aan de Romeinen; wiens trouwe traditie werd behouden; en welke nu beleden wordt door Pontiff Damascus en door Peter, Bisschop van Alexandria, een man van Apostolische heiligheid. Laten wij volgens de orde van de Apostelen, en de leerstelling van het Evangelie, uitsluitend de godheid van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest; onder een gelijke majesteit en een godvruchtige Drie-eenheid geloven. Wij machtigen de volgelingen van deze leer de titel van Katholieke Christenen aan te nemen; en zoals wij oordelen, dat alle anderen buitensporige gekken zijn, kenmerken wij ze met de impopulaire naam van Ketters; en verklaren dat hun bijeenkomsten niet langer de respectabele benamingen van de kerken in beslag zullen nemen.”—Gibbon’s Rome, Vol 3, p. 81. (Milman edition.) {TN10: 36.4}

Dit historisch verslag toont duidelijk aan dat de wekelijkse periode van zeven dagen onafgebroken voortgang had sinds onheugelijke tijd, dat Rome niet de Christelijke week afgeschaft had maar de Romeinse, en dat die ene die haar plaats innam hetzelfde was als de Joodse of de Christelijke. {TN10: 37.1}

Zelf de maan-sabbat verdediger zelf, geeft ongewild toe dat Constantijn in de dagen van zijn bekering tot het Christendom, de achtdaagse week verwierp en de zevendaagse week aannam—de week van de schepping: “ Deze drie getuigen[ The New International Encyclopedia,

37

 Encyclopedia Birittanica en Encyclopedia Americana] “zegt de brochure, “zeggen ons dat de Romeinen niet zeven dagen in hun week hadden, noch hun astrologische namen, tot de dagen van Constantijn, maar tot aan die tijd hadden ze acht dagen.”

De Sabbat van de Schepping, p. 24. {TN10: 37.2}

Hoewel de volkeren van vandaag de Bijbelse maandelijkse kalender niet volgen, heft dat het feit op geen enkele wijze op dat de originele wekelijkse cyclus nooit verandert is geworden. En aangezien het totaal onafhankelijk is van beiden de zon -en de maankalender, had God het niet in tact gehouden door de eeuwen heen, dan zouden de heiligen, nu in de “tijden van herstel van alle dingen” de grootste problemen hebben om het te herstellen en haar echtheid te rechtvaardigen. Aldus is te zien dat het door iedere test die het heeft doorstaan, dat zo een maan sabbat onbijbels en niet historisch is; en hoe meer het aan het licht wordt gebracht, hoe duidelijker het gezien zal worden als zijnde

Nog Onlogischer. {TN10: 38.1}

Het is waar dat het ceremoniële systeem (jonger dan de Sabbat instelling, en opgezet omdat de zonde intrede deed in de menselijke familie) in sommige gevallen onderhevig was aan maan wetten; maar de zevende dag Sabbatten zijn tot stand gekomen, niet in relatie tot de zonde, maar allen in relatie tot het volmaakte werk van de schepping, konden niet meer bestuurd worden door de wet van de zonde dan dat het zou kunnen door de wet van de maan.

De Sabbat instelling is ouder dan de ceremoniële instelling en heeft niets

38

van doen met de wet van de zonde, evenals het Heiligdom. De Sabbat, kan daarom niet buigen in ondergeschiktheid aan een instelling die niet allen zijn jongere is, maar die ook zijn bestaan uitsluitend aan de zonde ontleend ! {TN10: 38.2}

Opnieuw merken we op de deze schrijvers theorie van een “Planetaire Sabbat” zowel godslasterlijk is als onredelijk en doelloos. {TN10: 39.1}

De theoreticus heeft de geschriften van zekere historici gebruikt, maar laat de student der Waarheid nauwkeurig de citaten onderzoeken, en hij zal ontdekken dat zij de theorie niet ondersteunen, nog minder dan de Bijbel dat ondersteunt, hetgeen leidt tot

Het Voornaamste Probleem van de Theoreticus. {TN10: 39.2}

Zo’n gedachtesprong maken is het gevolg van het slikken van lectuur en het uitleggen van de woorden van anderen zonder diep genoeg te graven om de gedachte van de originele schrijvers te vinden. En de voornaamste reden die getuigt dat dwaling blijft in haar dwaler is dat de meeste van hen vastbesloten zijn tegen welke prijs dan ook, vast te staan aan hun zelf gemaakte theorieën! En dat is hun voornaamste probleem. Maar wij hopen en bidden dat deze dwalende broeders de Waarheid zullen verwelkomen zoals die in de duidelijk puntsgewijze, onbedrieglijke en fundamentele feiten voorgezet in deze pagina’s wordt gevonden, en HET toestaan om in hun harten woning te maken. Alleen zodoende zullen ze geleid worden om te lopen in het licht en rust te vinden in Hem Die bezorgd is om ons te leiden in alle Waarheid en Die daarom stuurt dit

39

Advies en Oproep. {TN10: 39.3}

Behoed uw stappen, en bewijs geen eer aan noch een maan-, noch een zon sabbatdag. Want door een gewone dag zo heilig te eren, zult u die dingen aanbidden, welke in de laatste drie dagen van de scheppingsweek zijn gecreëerd; namelijk de planeten van de hemelen en de schepselen der zee, de vogels in de lucht en de kruipende dingen op de grond, de beesten van het veld en de sterfelijke man van klei! {TN10: 40.1}

Volg de leiding van God in de plaats van de leiding van de maan. Wees geen afgodendienaars, want ”…het zal te dien dage geschieden, spreekt de Heere der heirscharen, dat Ik uitroeien zal uit het land de namen der afgoden, dat zij niet meer gedacht zullen worden; ja ook de profeten en den onreine geest zal ik uit het land wegdoen.” Zach. 13: 2 {TN10: 40.2}

EEN STROOM VAN RELIGIEUZE LITERATUUR

Vraag:

Een stroom van religieuze literatuur, gevarieerd en tegenstrijdig komt tot mij en ik weet niet wat ik van dit alles moet maken, daar een deel tracht mij te indoctrineren in een zekere richting en een ander deel in de tegengestelde richting, en nog andere delen in nog andere richtingen, met het resultaat dat zou ik proberen tegelijkertijd te gaan in al de verdedigde of opgedragen richtingen, ik bij wijze van spreken zelf in

40

 rondjes zou rennen. Welke hoop is er om je weg te vinden door zo een doolhof van leerstellingen?  Enerzijds vrees ik dat als ik mij in alles verdiep, het mij het zicht zal laten verliezen op de waarheid die ik nu heb, en anderzijds vrees ik dat als ik het niet bestudeer, ik waardevolle tegenwoordige waarheid kan verwerpen en zodoende de eeuwigheid verliezen. {TN10: 40.3}

Het feit dat er zoveel winden van leerstellingen waaien is mijns inziens, onomstotelijk bewijs dat de Heer een boodschap in het land moet hebben en dat de grote stroom van religieuze literatuur die de religieuze wereld overspoeld, wordt uitgestort in een wanhopige poging om de stem van de Heer Zijn boodschap van vandaag te doen verdrinken. {TN10: 41.1}

Dus aangezien u betere Bijbelse gronden heeft voor uw standpunten dan de anderen dat voor hun hebben, en daar u ook een enkelvoudige Schriftuurlijke bekrachtiging ( Micha 9 : 6) heeft om uw boodschap te horen, vat ik de moed bijeen om mij tot u te wenden in de hoop dat de stem van de Roede mij uit de verwarring van stemmen zal leiden die roepen “zie hier”en “zie daar.” {TN10: 41.2}

Wilt u mij allereerst helpen om de Brits Israel theorie betreffende het koninkrijk te onderzoeken? {TN10: 41.3}

Antwoord:

De vragensteller is duidelijk juist met betrekking tot de reden dat er heden ten dage vele winden van leerstellingen waaien. En met het oog op deze verwarring van stemmen, zijn zijn angsten om naar hen te luisteren begrijpelijk, en

41

maakt het nog meer aan te bevelen zijn vastbeslotenheid om zijn door God gegeven verantwoordelijkheid van persoonlijk onderzoek te ontladen : {TN10: 41.4}

“ Zo zegt de Heere: Staat op de wegen, en ziet toe en vraagt naar de oude paden waar toe de goede weg zij en wandelt daarin; zo zult gij rust vinden voor uw ziel; maar zij zeggen: Wij zullen daarin niet wandelen.”Jer. 6 : 16

“Geliefden, gelooft niet een iegelijken geest, maar beproeft de geesten of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld.”1 John 4:1. {TN10: 42.1}

Alles naar de prullenbak te verwijzen is zeker niet alleen juist de waarheid te verbannen, maar ook de Heer zijn bevel te negeren zoals te zien is in de  reeds geciteerde verzen. {TN10: 42.2}

Voor elke zoeker van waarheid, staat bovendien de belofte dat Hij geen van hen toelaten misleid te worden: “God eert nooit ongeloof en ondervragingen en twijfel. Wanneer Hij spreekt, hoort Zijn woord herkend te worden en uitgevoerd worden in de dagelijkse handelingen. En als het hart van de mens in een levende verbinding staat met God, zal de stem de van boven komt herkend worden… Zij die de wil van God doen zullen weten van de leerstelling of het van God is , want geen misleiding zal hun verstand vertroebelen.”Testimonies on Sabbath-School Work, pp. 64,65. {TN10: 42.3}

Met deze onbetwistbare beloften om op te staan, laat ons nu onderzoeken

42

De Brits-Israelische Leerstelling. {TN10: 42.4}

Een tijdschrift getiteld, Kingdom Correspondence School, stelt het standpunt van de beweging: “ Wij Oud-Engelsen zijn hetzelfde volk  dat bestond onder de naam van Israel in de Oud Testamentische dagen…. {TN10: 43.1}

“…De Koningen van Solomon, rijken in een directe ongebroken lijn tot de huidige Koning—GeorgeVI—gezeten op de troon in Engeland vandaag. We geloven dat de Heer—die de Koning der Koningen is van de stam van Judah en van het Huis van David—want Hij is de Leeuw van de stam van Judah, (Openb. 5: 5) en dat Hij spoedig zal wederkeren en de troon over zal nemen van Zijn vader, David,”p 1.8. {TN10: 43.2}

De schrijver van deze bewering betoogd dat hoewel Gods volk van ouds, onderging  als het koninkrijk van Israel, ze vandaag als het koninkrijk van Groot Brittanië zijn tevoorschijn gekomen. Maar sprekend van het Israelische Koninkrijk en haar volk, in oude tijden, zei de Geest der Profetie: {TN10: 43.3}

“ Daartoe zal Ik  u ter woestheid en ter smaadheid zetten onder de Heidenen, die rondom u zijn voor de ogen van al dengenen die voorbij gaat.” Een derde deel van u zal van de pestilentie sterven en zal door honger in het midden van u te niet worden en een derde deel zal in het zwaard vallen rondom u en een derde deel zal Ik in alle winden verstrooien en Ik zal het zwaard achter hem uittrekken. Alzo zal mijn toorn volbracht worden en Ik zal mijne grimmigheid op hen doen rusten en Mij troosten en zij zullen weten dat Ik de

43

Heere in mijnen ijver gesproken heb als Ik mijne grimmigheid tegen hen volbracht zal hebben. Daartoe zal Ik  u ter woestheid en ter smaadheid zetten onder de Heidenen, die rondom u zijn voor de ogen van al dengenen die voorbij gaat…. Daarom zegt de Heere HEERE alzo: Ziet, Ik [wil] aan u, ja Ik, want Ik zal gerichten in het midden van u oefenen, voor de ogen van die heidenen.En Ik zal onder u doen, hetgeen Ik niet gedaan heb, en desgelijks Ik voortaan niet doen zal, om al uwer gruwelen wil….” “ Ik zal die [kroon] omgekeerd, omgekeerd, omgekeerd stellen; ja, zij zal niet zijn, totdat hij kome, die [daartoe] recht heeft, en [dien] Ik geven zal.” Ezech. 5 : 14,12-14, 8, 9; 21-27. {TN10: 43.4}

“Maar Damaskus zal het hoofd van Syrie zijn, en Rezin het hoofd van Damaskus; en in nog vijf en zestig jaren zal Efraim verbroken worden, dat het geen volk zij.” Jes. 7: 8. {TN10: 44.1}

Het bovengenoemd tijdschrift benadrukt speciaal dat Engeland de stam van Ephraim is, hoewel het onbetwistbare woord der profetie expliciet stelt dat Ephraim “niet een volk zal zijn.” Aldus verklaren de profetieën dat het Israelisch koninkrijk zou ophouden te bestaan en dat het volk verstrooid zou worden onder de volkeren van de aarde. Desondanks is er een belofte dat na jaren van verstrooiing , de Heer “de kinderen Israëls  zal halen uit het midden der Heidenen, waarheen zij getogen zijn en

44

 zal ze vergaderen van rondom, en hen brengen in hun land.” Ezech. 37: 21. {TN10: 44.2}

“En Hij zal een banier oprichten onder de heidenen, en Hij zal de verdrevenen van Israel verzamelen, en de verstrooiden uit Juda vergaderen, van de vier eilanden des aardrijks.” Jes. 11 : 12 {TN10: 45.1}

“Want de kinderen Israels zullen vele dagen blijven zitten, zonder koning, en zonder vorst, en zonder offer, en zonder opgericht beeld, en zonder efod en terafim. Daarna zullen zich de kinderen Israels bekeren, en zoeken den HEERE, hun God, en David, hun Koning; en zij zullen vrezende komen tot den HEERE en tot Zijn goedheid, in het laatste der dagen.” Hosea 3 : 4, 5.

“En de heidenen zullen uw gerechtigheid zien, en alle koningen uw heerlijkheid; en gij zult met een nieuwen naam genoemd worden, welken des HEEREN mond uitdrukkelijk noemen zal. En gij zult een sierlijke kroon zijn in de hand des HEEREN, en een koninklijke hoed in de hand uws Gods.
Tot u zal niet meer gezegd worden: De verlatene, en tot uw land zal niet meer gezegd worden: Het verwoeste; maar gij zult genoemd worden: Mijn lust is aan haar! en uw land: Het getrouwde; want de HEERE heeft een lust aan u, en uw land zal getrouwd worden. En zij zullen hen noemen het heilige volk, de verlosten des HEEREN; en gij zult genoemd worden de gezochte, de stad, die niet verlaten is.” Jes. 62: 2-4,12. {TN10: 45.2}

Deze teksten zetten duidelijk het feit uiteen dat God Israël zou

45

verstrooien  onder de volkeren, ze zonder een koning laten of een vaderland voor “vele dagen” en uiteindelijk ze een voor een terugbrengen vanuit ieder volk. In die tijd zullen zij David als hun Koning kiezen en “het heilige volk” zijn. {TN10: 45.3}

Voor een gedetailleerde behandeling van het Koninkrijk, lees onze traktaten nr. 8 ,  Mount Sion at the eleventh Hour, en nr.12 , The World, Yesterday, today and tomorrow. {TN10: 46.1}

 De vragen hierin behandelt openbaren dat een ongeziene bovennatuurlijke kracht werkend door mensen, ieder mogelijke gelegenheid te baat neem om afleiding en verwarring in te brengen en om de kracht van gedachte en concentratie te verstrooien. Ze laten zien dat terwijl een theoreticus de ene waarheid tracht te verwarren, een andere theoreticus tracht een andere waarheid te verwarren. Het is dus duidelijk dat de vijand van God en mensen vastbesloten is op welke manier dan ook het volk in een diepe put te laten duiken. Om deze vreselijke ramp te voorkomen, is de lezer daarom gewaarschuwd, zich te keren van de geschriften van ongeïnspireerde mannen en slecht acht te slaan alleen op die geïnspireerd zijn, en onophoudelijk te waken en te bestuderen alles dat komt in de naam van de Heer. {TN10: 46.2}

(al het schuingedrukte is van ons)

Voor verdere studie over dit onderwerp van het teken van Jonah, lees Vol. 2 van The Shepherd’s

46

 Rod, p 17-26; The Symbolic Code, Vol 1, no. 6, p5-7 (1934); Vol 2, No 12, p. 6 (1936); Vol 3, Nos. 8-9-10, p. 10 (1937). {TN10: 46.3}

Iedereen die ons namen en adressen stuurt van zevende dag Sabbat houders, heeft recht op het gratis ontvangen van onze complete Tegenwoordige waarheid serie van dertien traktaten tot op heden en onze officiële orgaan , The Symbolic Code( waarin al de lezers vragen worden beantwoord).

>